9 Temmuz 2013 Salı

Hassas Annemiz Fatoş zorlu hamilelik ve hastalık günlerini anlatıyor



Benim ve oğlumun zorlu yolu hamileliğimin 5. ayında başladı. Oğlumun %70 down sendromlu olduğunu söyledi doktorumuz, amniosentez yapılması lazımdı kesin tanı için, kesin tanı konsaydı ne olacaktı ki ona kıyabilecekmiydim down sendromlu olduğu için yaşama hakkını elinden alacak mıydım? Hayır...
İşlem yapıldı, sonuç geldi ve benim paşam sağlıklı mı sağlıklıydı ama yetti o stres babasına da bana da. Bunu atlattık derken stresli bir hamilelik sonucu tansiyon yüksekliğinden 8 ay 1 haftalıkken sezaryanla dünyaya geldi oğlum Keremnecat. 23 gün kuvezde kaldı her gün sütümden sağıp götürdüm ona besledim uzaktan uzağa dokunamadan. 

Neyse ki hasret bitti kavuştuk ana oğul.  Bu kez de oğlum 2 aylıktı bana lupus teşhisi kondu. Uzun bir tedavi gerektiren sistemik bir hastalıktı bu ve anne sütüne doyamadan sütten kesmek zorunda kaldık oğlumu. Hastanede yatmam gerekliydi 1 gün değil, 3 gün değil, 5 gün değil tam 3 ay... Nasıl ayrılacaktık? Ona her türlü bakılır bakılır da ben onsuz o bensiz nasıl yapacaktık? Doktorum, iyilik perim Allah'tan sonraki tek kurtarıcımla konuşmaya karar verdim. Ben duramam oğlumdan ayrı tedavi etseniz de yanıt vermez, ilaç iğne fayda etmez dedim kabul edin de onunla kalayım bu küçücük odada inanın gık demem dedim ağladım yalvardım. O da anneydi anladı beni mesleğini riske attı ve kabul etti tamam dedi Keremnecat da bana yardımcı olacak bu süreçte varlığıyla dedi. 3 ay dile kolay tam 3 ay kaldık oğlum ve annemle o hastane odasında, yüklü ilaçlar, iğneler, serumlar, kortizon tedavisi hepsi vız geldi oğlum yanımdayken bana...

Atlattık mı hayır atlatmadık oğlum 3 yaşında bu hastalıkla oğlumun yaşı bir, hastaneler 2. evimiz, ilaçlar evde şekerimiz oldu ama oğlum var ve desteğini hiç esirgemeyen eşim var işte onlar her şeye değer onlar iyi ki varlar... O zamanlar durumum çok çok vahimmiş şimdi şimdi anlatıyor bana annem ve eşim, nasıl da güzel oynamışlar nasıl da moral vermişler bana...

 Şimdi yaşayamam gibi geliyor o günleri tekrar. 2. bir hamilelik şu an yasak, bir kızım olmasını çok istiyorum ama olmazsa da Rabbim bilir Allah oğluma sıhhat ve hayırlı ömür versin. Teşekkür ederim 
Allah'a emanet olun
Fatoş




Not: Lütfen doktorunuzu dinleyin. Benim tavsiyelerim sadece benim tecrübelerim ve kişisel araştırmalarımdır. Teşhis ve tedavi niteliği taşımaz ve doktorunuzun tavsiyesinin yerini tutmaz. Sevgiler

Ana Sayfaya Dönün

2 yorum:

  1. gözyaşlarıyla okudum rabbim şu mübarek günlerde dileğinizi duyar ve yerine getirir inşallah bende ir kızım olsun isterdim ama 2. doğumumdan sonra lohusalık depresyonuna girdim 17 aylık ve 5.5 yaşında 2 oğlum var allah onlara sıhhat versin bir doğumu daha kaldıramayacağım için çocuk düşünmüyorum başka ama rabbim hayırlısını bilir belki bir gün benimde bir kızım olur uygun bir zmanımda ben de doğumlarımın hikayesini yazmak isterim allaha emanet olun

    YanıtlaSil
  2. kendimi çok mutsuz çökmüş hissettiğim bir anda okudum yazınızı bende 2 yıl önce kanser tedavisi gördüm 5,5 yaşında bir oğlum var ailece çok zor günler geçirdik bana bir şey olursa en azından oğluma destek bir kardeşinin özellikle kız çocuğumun olmasını çok isterdim ama doktorum bunun mümkün olamayacağını söyledi, kısmet değilmiş eminim yüce rabbimin bir bildiği vardır Allah bize ve çocuklarımıza sağlıklı nice ömürler versin

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.