Alper: Babaanneciğim benim çocuğum olunca sen nine mi olacaksın?
Babaannesi: Evet canım
Alper: Ama sen o zaman ölmüş olursun!
Babaannesi: sen de o zaman erken evlen ve çocuk yap
Alper: O zaman benim hemen aşık olacak bir kız bulmam lazım!
Alper'ciğim ölümü çok normal karşılıyor anneannesi ve dedesi erken öldükleri ve onları hiç tanımadığı için. Ben ona annemden ve babamdan bahsediyorum ve resimlerini gösteriyorum.
1 yıl kadar önce 4,5 yaşındayken bana şöyle demişti. "Anneciğim, ben seni neden çok çok seviyorum biliyor musun?"
ben: Neden canım?
Alper: Beni doğurduğun için. Ama en çok da Perihan Anneanne ve Mehmet dedeye teşekkür etmek isterim seni doğurdukları için!
Bunu duyunca nasıl oldum anlatamam. Ağlamaya başladım. Annem ve Babam 14 sene önce ölmelerine rağmen onlardan çocuklarıma bahsettiğim için çok doğru bir karar verdiğimi anladım. Çocuklarla güzelce konuşunca herşeyi anlıyorlar ve normal karşılıyorlar. Peki siz ailenizin ölmüş bireylerinden bahsediyor musunuz çocuklarınıza?
Not: Lütfen doktorunuzu dinleyin. Benim tavsiyelerim sadece benim tecrübelerim ve kişisel araştırmalarımdır. Teşhis ve tedavi niteliği taşımaz ve doktorunuzun tavsiyesinin yerini tutmaz. Sevgiler
Ana Sayfaya Dönün
8 ve 5,5 yaşında iki kız çocuğu annesiyim. 3 yıl önce büyük kızıma bahsettiğimde çok fazla tepki aldım. Gece uyuyamadı. Ağlayarak yanımıza gelip siz ölmeyin istemiyorum vs.. Açıkçası çok pişman oldum. Babasına yönlendirdim. Hayır ölüm yok cennete gidiyorlar desede işe yaramadı.
YanıtlaSil