12 Ağustos 2013 Pazartesi

Hassas Annelerimizden: Anneyim ben... Arzu Şahin Yazıcı anneliği yazıyor

Anneyim ben...

Kendimce doğrularım da var, yanlışlarım da. Üzüntülerim de var, sevinçlerim de. Ama en önemlisi, yetiştirmek ve büyütmek zorunda olduğum iki tane oğlum var benim... Evet belki önceleri bir şeyleri umursamadan es geçebilirdim ama artık istesem de bunu yapamam.

Anneyim ben...

Anneliğin ne olduğunu nasıl bir şey olduğunu bilemezdim bebeklerim olmadan. Onlar uyumadığında, onların yerine uykusuz kalmayı, yemediklerinde onların yerine aç kalmayı, hastalandıklarında onlardan çok hastalanmayı bilemezdim onlar olmadan. Evet büyütüyorum, yeri geldiğinde çok sinirleniyorum kendimi paralıyorum ama her şeye rağmen nasıl bir duygudur ki 5 dakikadan fazla sürmüyor kızgınlığım, kırgınlığım, ya da her neyse... Onlarsız dünyamın ne kadar sönük olduğunu uyuduklarında anlıyorum.


Anneyim ben...

Onların acısı bana kat kat daha fazla yansıyor. Canları yandığında benim bütün hücrelerim sızlıyor, sevindiklerinde onlardan daha çok seviniyorum. Nasıl bir duygudur bu? Nasıl bir sevgidir Allahım? Bizleri birbirimizden hiç ayırma. Sen doğru yolu göster evlatlarımıza. İçimizi acıtacak kötülüklerden uzak tut bizi...


Anneyim ben...

Dedim ya sadece Anne.....

Arzu Şahin Yazıcı







Not: Lütfen doktorunuzu dinleyin. Benim tavsiyelerim sadece benim tecrübelerim ve kişisel araştırmalarımdır. Teşhis ve tedavi niteliği taşımaz ve doktorunuzun tavsiyesinin yerini tutmaz. Sevgiler

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.